Dit is niet der Rudi en die zonnebril had echt thuis kunnen blijven zowel bij het hert als bij de man die het cookie.cafe binnenloopt. Dit trendy fast food café ligt midden in Les Portes du Soleil op het Pointe des Mossettes tussen Les Crosets (CH) en Lindarets (FR).
Als ijspegels al met een laag rijp worden bedekt weet je het wel: er ontstaat nu een glijlaag waarop als het opnieuw sneeuwt straks gevaarlijke lawines gaan afglijden.
Maar lawinegevaar was niet het grootste probleem vandaag. Dat was ontegenzeggelijk de mist. Wat mij betreft dé ideale omstandigheden om van binnenuit “zen” te gaan skiën. Geef je over aan het slechte zicht en je wordt zo’n dag een beterek skiër. Maar vandaag was het wel erg bar: je zag geen hand voor je ogen.
De hele dag ontstonden “grappige” misschien toch ook wel gevaarlijke situaties. Meteen ’s ochtends een vrouw die maar met haar ski’s in de hand de piste omlaag wilde gaan lopen. Na de lunch was ik het even helemaal kwijt op de zwarte piste onder Pointe des Mossettes. Ik stapte ergens in een bak poedersneeuw rond met overduidelijk een soort afgrond aan een zijde. Gelukkig passeerde een skileraar met een groepje Britse jongeren. Ik kon aanhaken. Maar de achterste drie meiden die ik volgde konden het tempo van de leraar niet bijbenen…. waardoor deze dames mij vervolgens vroegen of ik ze weer naar de bewoonde wereld kon brengen, wat aardig lukte.
Ik besloot de pijp aan maarten te geven en met de telecabine terug omlaag te gaan naar Champery. Eerst nog even de Crosets stoeltjeslift langs het funpark (niet te zien). Dan doorsteken naar Planachaux om met de stoeltjeslift naar Croix de Culet te gaan, het bergstation van de télécabine. Op zeker moment stuitte ik op lieve maar vertwijfelde opa en zijn luid huilende kleindochter. Ze waren door iemand getipt niet de Planachaux lift te namen maar te voet meteen naar Croix de Culet te gaan. Nou ik stelde voor allemaal weer de ski’s aan te doen en dat ik met het meiske tussen de benen vooruit zou skiën (ken het gebied goed want heb er als skileraar gewerkt). Zo deed ik ook nog eens echt goede daad vandaag.
Hoe kwam ik erbij überhaupt te gaan skiën met dit weer? Nou omdat ik vanochtend nog deze webcamplaat van Avoriaz opduikelde. Ik ging dus die zon zoeken. Maar tegen de tijd dat ik daar was was er ook in de Franse plaats geen hand voor ogen te zien.
Uiteindelijk weer beneden was heet daar helder geworden met lichte sneeuw. De mist zat duidelijk ergens boven 1500m tot de hoogste toppen in dit skigebied. Ik vermoed dat het de binnenlopende Siberische kou is. In die koude luchtlaag condenseert voortdurend waterdamp.
Huiskamervraag… waar is bovenstaande kiek genomen einde van de middag? Deel je ervaringen met skiën in dichte mist.
8 reacties
Gesloten voor reacties.