Helemaal aan het einde van het vorige seizoen overleefde een skileraar uit Obertauern in de dagen na een laatste dump vier en een half uur onder een lawine in Obertauern. Hij zat vastgeklemd tegen een lawinehek en had daardoor blijkbaar genoeg zuurstof. Dat je door een klap tegen zo’n lawinehek ook je nek kunt breken weten we sinds gisteren. Een 29-jarige skiër uit Niederösterreich skiede met 3 vrienden onder de Kreuzkogel in Sportgastein tussen de lawinehekken hierboven op de foto. Op zich hoeft dat bij lawinegevaar niveau 2 niet suïcidaal te zijn. Toch neem ik aan dat als je het lawinebulletin van gisteren lees dat er gewoon de “duivel in de details” cq. “ongeluk in een klein hoekje” beschreven staat die overeenkomt met de situatie op die helling.

Wat er gebeurde is gruwelijk. Probeer het je voor te stellen als je een stevige maag hebt. De man kwam namelijk in een eerste lawine en trok zijn ABS-airbag. Hij raakt tot zijn middel bedolven en kan zich zelf bevrijden. Je kunt je voorstellen wat er door hem heen schoot. Zijn hart zal in zijn keel geklopt hebben… hij zal gedacht hebben “Dank god!”. Hij was blijkbaar zijn ski’s kwijt geraakt…. wat misschien op dat moment zijn mazzel was… want had hij zich kunnen bevrijden als die ski’s vast aan zijn schoenen hadden gezeten? Is denk ik zelfs puntje van aandacht…. dat er misschien ook een afstandsbediening voor skibindingen zou moeten zijn… voor zo’n bizar geval als dit….

Maar ja: als de man zijn ski’s nog had gehad dan had hij snel uit het terrein weg kunnen skiën. Nu daalde hij tussen de hekken te voet af… en een tweede lawine greep hem en drukte hem tegen dat hek… en had hij net als Michael Schumacher de pech dat hij op de verkeerde plek de klap opving… in dit geval bijna gelukkig maar misschien…. beter dat het licht in 1 seconde uitgaat dan dat je langzaam…. brrrr…. (zie bron).

Het ziet er inmiddels ook naar uit dat de 18-jarige skileraar in Zell am See niet met een gruwelijke val in een ravijn om het leven is gekomen, maar door onderkoeling (bron). Voor de familie en vrienden van deze Nijmeegse Jelle van den Berg (naam bekend van dit bericht) een geruststellende gedachte want het is bekend dat sterven aan onderkoeling is als geleidelijk vredig inslapen.. Er is tenminste een mythe dat oude mindervalide inuït gebruik maakten van deze manier om uit het leven te stappen… Volgens de laatste informatie is er vanaf de Breiteckalm een zogenaamde “ziehweg” (die heten zo omdat men in de zomer boomstammen over die weggetjes sleept) naar de piste. Kort voor het punt waar de weg overgaat in de piste is de jongen over de rand op 40° steil terrein (te vergelijken met de steilste zwarte pistes) gekomen en daar 15 meter omlaag gegleden… 

Vandaar af schijnt hij nog 500meter te zijn afgedaald in de Beitbachgraben. Misschien zocht hij in eerste instantie zijn ski’s (want waarom klom hij niet terug omhoog?) en vind hij die niet… toen wij gisteravond uit Oostenrijk wegreden zag ik de iele sikkel van de maan en dacht ik: hoeveel pech! Met halfvolle tot volle maan was het misschien niet zo verschrikkelijk misgegaan. Nu moet het stikdonker zijn geweest en wie denkt er al aan om een hoofdlamp mee te nemen op een oudejaarsfeestje? Wat dat betreft is er tenminste te veel een hype rondom de ABS Airbags geweest die zogenaamd (niet dus) de vriend van Friso – Florian zou hebben gered. Ik ken een gezin waar de opa zijn twee kleinzoons alleen toestond skileraar te worden als ze de ABS Airbags die hij ze cadeau deed consequent zouden dragen. Ik heb die jongens toen al bijgepraat dat dat niet zaligmakend is…. de Schmittenhöhe is gewoon iets heel anders dan tijdens de jaarwisseling van Leidscheplein naar Rembrandtplein lopen… het ging dus voor Jelle van den Berg in elk geval helemaal mis… hij is waarschijnlijk vredig gestorven…. ik zeg: R.I.P. en heel veel sterkte aan de familie en vrienden. 

Van Tim Dehing weet ik inmiddels de ins en outs van de traditie in Zell am See om massaal (honderden!) de laatste liften omhoog te nemen naar het berghotel Schmittenhöhe. Men blijft dan boven tot na middernacht. De kick is het vuurwerk over het prachtig verlichte stadje en vanaf de overkant van het meer met natuurlijk prachtige reflectie op de waterspiegel, samen vanaf de berg te genieten. Dat gebeurt niet georganiseerd – bijvoorbeeld met een gezamenlijke begeleide fakkelafdaling – of doordat men de gondel ’s nachts zou laten draaien om mensen weer omlaag te brengen. Nee men gaat allemaal op eigen houtje op ski’s of snowboard weer omlaag en is ook nog een soort huttentocht naar steeds lagere hutten waar dan ook – voor of na twaalf uur – iets wordt gedronken. Het terrein onder de Schmittenhöhe is natuurlijk zo ruig…. heel anders dan bijvoorbeeld de lieflijke Maiskogel van Kaprun waar eind van de middag vele toerskiërs omhoog lopen om ook ’s avonds vanuit de verschillende hutten in het donker af te dalen…. 

Ik zal vinger aan de pols houden….


Hajo

Hajo Smit studeerde in 1991 cum laude af als meteoroloog, milieu- en klimaatdeskundige. Hij stopte na 3 "hele bijzondere" dagen bij het KNMI met zijn eerste academische baan en werd skileraar en natuurgids. Tussendoor was hij actief als tekstschrijver en vertaler. Aan het einde van het millennium werd hij even een grootheid in het Nederlandse inline skaten als hoofdredacteur van een skate magazine en organisator van een groot Red Bull event in Valkenburg. Na een seizoen als mountainbikegids in Griekenland en Oostenrijk begon hij in de winter van 2006 te bloggen op het snijvlak van wintersport en winterweer. Die winter in Königsleiten leerde Hajo in Oostenrijk ook paragliden. Tussen 2011 en 2017 nam zijn eigen website wintersportweerman.nl gewoon vanuit Nederland een zeer grote vlucht. In december 2017 verhuisde hij naar Oostenrijk om het paragliden weer op te pikken en tandempiloot te worden. Tijdens covid viel de sponsoring van wintersportweerman weg en werkte Hajo acht maanden in Nederland als klusser. De covid-winter 2021 verbracht hij in Hinterglemm waar hij ook weer actief werd als tekstschrijver. Wintersportweerman.nl behaalde dat seizoen een gigantisch bezoekersrecord van 70.000 unieke bezoekers op een dag. Sinds de zomer van 2023 runt Hajo in Zell am See Kaprun zijn eigen tandemparagliding bedrijf vip-paragliding.com.

2 reacties

Gesloten voor reacties.