Zeg nu zelf: als je deze foto ziet van de Ignaz Matthis Hütte op 1986m in de Schladminger Tauern ziet wil je erheen. Hoe dan ook. Dwars door helse ontberingen moet je die plek bereiken. Afgelopen zondag waren 3 Nederlanders van dit van plan. Hun tocht eindigde ’s avonds met een helicoptervlucht naar het Diakonessen Ziekenhuis van Schladming. Op een half uur lopen van het paradijs gaven ze terecht de pijp aan Maarten en waren hun mobieltjes hun redding. Wat is het verhaal?
Slecht voorbereid begonnen ze aan een tocht die ze op op 14 juni 2015 nooit hadden mogen lopen. Wat schreef ik op 13 juni nog? Alpen gaan 3 dagen onweer tegemoet. Tja dan ben je toch gewaarschuwd? Zo niet deze drie Nederlanders in de Oostenrijkse media steevast omschreven als:
23-jährige Niederländerin und ihre 35 und 27 Jahre alten Begleiter
Wat moet ik me daarbij voorstellen? Een prinses met pages? Of zijn ze gewoon ouderwets en zien ze het mannelijk geslacht als begeleiders van het zwakke geslacht? Misschien komen we het via reacties op dit bericht aan de weet. Ulrike Franz, die al 5 zomers op de hut werkt, zegt dat 2 groepjes van 3 die zich aangemeld hadden voor overnachting niet zijn gearriveerd. De eerste groep had geboekt onder een duidelijk Limburgse voornaam Lou. Dat zullen ze wel geweest zijn. De andere groep die nooit aankwam is helemaal niet gegaan of al heel vroeg omgedraaid. Slim! Want…
Vandaag al in Zwitserland flink onweer en ook in de Franse Alpen betrekt het weer. Vanaf morgen in Oostenrijk donderend geraas. 3 dagen lang.
Schreef ik de 13e. Nu heb ik niet de pretentie hier consequent en betrouwbaar wandelweer voor de Alpen te bieden. Daarvoor cover ik te veel thema’s en moet ik te hard trekken om komende winter op de rit te krijgen. Maar het smaakt naar meer om dit wel te doen. Ik zal eens een video opnemen met mijn hiking tips. Na vele jaren als SNP reisleider in de Alpen en andere gebergtes te hebben gelopen met groepen ben ik van alle markten thuis en vooral van onweer en hoe dat kan toeslaan. Zondag de 14e was met die wolkenluchten ’s ochtends al een makkie: dagje wellness doen of rondje hardlopen in het dal.
Foto: Ewald Gabardi
Onder deze niet minder paradijselijke foto van het Brettersee meertje op 2150m waar de heli de 3 oppikte gisteren rond acht uur s’avonds noteer ik wat aan de weet ben gekomen over de tocht. Het gaat om een wandeling van 6 à 7 uur bij mooi weer! Je neemt eerst de lift vanuit Rohrmoos naar de Hochwurzenhütte. Je zit dan al op 1850m en je blijft dan de rest van die dag boven die hoogte. Dit jaar zijn er nog veel sneeuwvelden te traverseren. Boven 2000m heb je ook in de hoogzomer sowieso een muts en handschoenen nodig als basisuitrusting. Maar in noodweer is dat niet genoeg. Dan zul je ook echt waterdichte regenkleding moeten hebben met capuchon. Extra muts, extra handschoenen. Een hoes over je rugzak. Warme thee in een thermosfles. Een waterdichte hoes voor je kaart en ook voor je mobiel. Dan nog was dit het slechtst denkbare terrein voor een dag met onweer. Omdat je door een tamelijk vlak terrein marcheert is er overal het gevaar van een blikseminslag. Je kunt nergens even de 100 of 200m afdalen om snel veilig te zijn. Maar goed. Als je weet waar en hoe je gehurkt moet gaan zitten om de bliksem te laten passeren, dan kan het met goed materiaal en wat ervaring en goede zin geen probleem zijn om na 19.30 uur na je tweede onweer op je dak alsnog die laatste 30 minuten en 200m af te dalen naar het paradijs zie boven.
En toch hebben deze mensen uiteindelijk alles goed gedaan. Ze hebben besloten dat ze te moe en te nat waren om verder te gaan. Ze zijn bij elkaar gebleven. Ze hebben met gelukkig nog voldoende accu in hun mobieltjes de redding gebeld. Blijkbaar wisten ze het Oostenrijkse alpiene reddingsnummer 140 te vinden (zie andere landen hierrr). Ze deden dit slim genoeg nog ruim voor het invallen van de duisternis. Zodoende kon Christophorus 14 met bovenstaand bereik binnen 10 minuten ter plekke zijn om de drie naar het ziekenhuis van Schladming te vervoeren. Waar ze na korte ambulante behandeling weer konden gaan.
Hier zie je de helling waar het stel nog 200m had moeten afdalen om bij de hut te komen. Vorige zomer kwam er ’s avonds een Nederlander vertwijfeld binnen met het bericht dat zijn tochtgenoten nog uitgeput op de helling waren. Eigenaar Matthias Keinprecht liep in het donker naar boven om de Nederlanders op te vissen. Drie jaar geleden vond een Oostenrijker in het donker de dood toen hij verkeerd stapte en een eind naar beneden kukelde. Ulike Franz: “Hier gebeurt echt steeds weer wat. Het is een pittige tocht en velen overschatten zichzelf.” Wat mij betreft is de tocht zondag van de drie Nederlanders die met de schrik vrij kwamen geen geval van overschatting maar gewoon van immense stupiditeit ervan uitgaande dat ze allerminst uitgerust waren om door een noodweer te lopen. Maar aan het einde van de rit hebben ze tegenwoordigheid van geest bewezen en alles goed gedaan en zijn ze gelukkig gezond en veilig en kunnen we hun voorbeeld ter waarschuwing gebruiken.
TIP: test je uitrusting door eens in Nederland door een hevig noodweer te marcheren. Doe het desnoods s’nachts om het extra spannend te maken. Als je daar dan fluitend (rustig nadenken en optimisme zijn je belangrijkste middelen) en droog doorheen loopt, kun je in de bergen iets meer risico van een weeromslag nemen. Maar ook dan: er zijn genoeg alternatieven. Wacht op zo’n paradijselijke dag zoals op de foto en dan loop je ook echt door het paradijs in plaats van door een slap aftreksel. Zit het weer echt tegen dan heeft Oostenrijk nog mooie steden als Innsbruck, Salzburg, Graz en Wenen in de aanbieding. 😉
8 reacties
Gesloten voor reacties.