De nieuwe Renault Kadjar als skilift. Dat is het beste idee van de laatste jaren. Weer eens wat anders dan heliskiën in Canada. Maar waarom zou je het doen als de liften al tot half vijf open zijn en de pistes ’s middags slush zijn? Waarom als je even verderop in Söll schitterend kunt avondskiën? Waar je dan ook een stukje voor moet rijden met de auto. Waarom juist op de Penningberg in Hopfgarten im Brixental?
In de jaren 70 had Hotel Leamwirt op de Penningberg zijn eigen korte sleeplift. Nu is er een skibus. Die brengt je naar beneden naar het dalstation van Hopfgarten van waar je de Hohe Salve op gaat en verder de Skiwelt Wilder Kaiser – Brixental in. Waarom dan toch mijn Renault Kadjar als skilift inzetten? Was het puur als retro-wintersport gedacht? Omdat men in een grijs wintersportverleden ook wel auto’s en postbussen als skilift gebruikte? Nee de reden was dat ik al de hele zomer naar een plek op de Penningbergstrasse aan het loeren was dat je daar de perfecte schans kon bouwen om over de weg te jumpen en ook nog eens perfect te landen. De perfecte parabool zeg maar.
Het toeval wilde dat diplomskilehrer, freerider en freestyler Roderik Sillevis met zijn gezin nog een stekkie zocht voor de voorjaarsvakantie. Dus de deal werd: zij mijn hut voor weinig, en hij mee helpen mijn visoen van de perfecte parabool te realiseren. Een paar dagen voor hun aankomst ben ik al een keer in het donker gaan scheppen in losse sneeuw voor de regen en nieuwe vorst uit. “OK, dan hebben we al een basis voor de kicker”, appte Roderik mij.
Ik was wat beledigd dat mijn mooie kicker werd weggezet als “eerste basis”, maar op maandagmiddag bleek hoe groen ik nog ben op dit gebied. Roderik bekeek mijn bouwsel en plantte meteen zijn brede latten naast de schans om die met dikke brokken korstsneeuw dubbel zo breed te gaan maken. Vakkundig haalde hij ook nog wat sneeuw weg vlak voor de schans om een mooi kommetje te vormen. Toen hij de eerste keer de schans op skiedde, mompelde hij “Er moet nog meer pop op”. De “pop” van een schans blijkt net dat extra zetje omhoog te geven wat je nodig hebt om goed en ver over de flat heen te komen. Dus puzzelden wij nog wat brokken korstsneeuw in elkaar om de afsprong nog eens 10cm te verhogen.
En zo ontstond de perfecte schans waar we dankzij de ideaal steile aanloop hele zuivere sprongen mee konden maken. “De eerste keer dat ik erover ging, was absoluut het spannendst”, aldus de 37-jarige Roderik. “Tien meter is een normale afstand om te springen, maar over asfalt kietelt het toch wel een beetje. daarna was het verder easy en kon ik mijn mute grab doen.”
Mijn eerste sprong was weer makkelijker want ik was nummer twee en ik wist dat ik een metertje hoger nog kom gaan dan Roderik. Het lastigste vond ik nog als ik met de GoPro vlak achter Roderik aan skiedde. Dat had ik nooit eerder gedaan. Je moet dan gewoon. Je volgt en je kiest niet jouw moment. En het voelt ook onnatuurlijk om zo dicht achter iemand naar een obstakel toe te skiën. Je zou steeds bijna een sneeuwploegje maken, maar dan denk je weer aan hoe hard asfalt is en weet je dat je vol gas moet gaan. Zo kijkend naar die ander moet je dan ook nog je eigen balans vinden en houden op de kicker. Eén van mijn zeven sprongen hing ik dan ook wat achterover en landde ik op de achterste punten van mijn ski’s. Verder is het in balans over een schans of cliff gaan het mooiste puurste wat er is. Meer “zen” kan niet.
het was ook een beetje de “battle of the brands”. Roderik is een trouwe Atomic skiër en ik ben al een paar jaar op HEAD. Roderik’s ski is all mountain. De mijne officieel een freeride ski maar ik gebruik hem ook op de piste en daar gaat ie geweldig.
Zijn wij niet te oud voor dit soort grappen? Roderik is resoluut: “Ik weet juist steeds beter wat ik kan en daar dus nog vele jaren mee doorgaan. Het is een ander verhaal als je in je jonge jaren nooit gesprongen hebt. Dan is het echt lastig om er op latere leeftijd nog mee te beginnen. Maar als je het altijd al deed, kun je het gewoon blijven doen”. Het hele idee smaakt naar meer: een gekke plek zoeken even buiten het skigebied. Waar je je auto kunt inzetten als skilift. En daar na sluitingstijd van de liften je skidag nog verlengen. “Leuk dat Hajo me vroeg voor deze vette actie. De Renault Kadjar was echt een luxe skilift. En ook supertof dat de kids aan de zijlijn mee konden genieten van ons grote mensen speelkwartier”.
Zie ook de iets langere video-edit op Facebook.
12 reacties
Gesloten voor reacties.