Niet ik maar één van m’n maatjes
Op veler verzoek de sneeuwengel. Wat een dag! Donderdag. D-day. Frederike. Veel veel veel neerslag maar stijgende sneeuwgrens en wind. We stonden op met 5cm vers in het dal en om 12 uur lag er denk ik 30cm vers, zegt dat genoeg over de intensiteit? Het heeft hier keihard gesneeuwd. We hebben sneeuwballengevechten gedaan in de stoeltjeslift. Als je een sneeuwbal had gegooid lag er alweer genoeg sneeuw op je jas om een nieuwe sneeuwbal van te maken. Ik heb het zelden zo lang zo intens zien sneeuwen.
Het was veel
Met genoeg pistes tot onze beschikking en weinig volk waren er alleen maar lachende gezichten te zien. Alleen op de toppen was het minder lachen, want dan waaide je tong weg. De wind was niet onze enige vijand van de dag, de sneeuwgrens zou stijgen…
De sneeuw ging horizontaal op 2600m
Om 12 uur gingen we richting ons appartement aan de piste na een geweldige ochtend. Het bleek precies op tijd want de vlokken werden steeds natter en binnen een half uurtje was het puur regen op 1600 meter. Misschien dat Les Menuires het aan de andere kant van de Maurienne het wel heeft gered? Heel af en toe zit er nog een pietertje tussen die het als dikke vlok het overleeft. Maar wij hebben niet meer geskied, harde wind boven en regen beneden. Hopend op een wondertje spelen we een spelletje en zoeken we de sauna op. Hebben we nog kansen voor vannacht morgen Hajo?
Commentaar Hajo: vannacht gaat de sneeuwgrens in de Franse Alpen naar 1600m. Morgen stijgt zij weer naar 2000m!
Hieronder nog foto’s en verhaal van Jorne gisteren!
De nacht van dinsdag op woensdag was ijskoud door de heldere hemel, resulterend in een nachtje sneeuwkanonnen aan. Er wordt hier hard gewerkt aan de perfecte combinatie van kunst- en natuursneeuw. Heel de ochtend hebben de meeste sneeuwkanonnen nog aangestaan. De ochtend was erg fijn skien met koude temperaturen en een januarizonnetje.
Sneeuwkanonnen aan!
Wij hebben eerst de lange afdaling richting St. Colomban des Villards verkend waar dinsdag een dodelijke lawine was. De piste was uitstekend alleen konden we niet tot in het dorpje op 1100 meter komen. Na 2 langzame liften zijn we in Le Corbier beland waar ze binnen no-time heel wat pistes hebben geopend. De kwaliteit was echter wat achter gebleven, veel ijzige pistes. Tijdens de lunch begon het te betrekken. Na een uurtje dwarrelde het eerste vlokje voorbij.
Zonnetje verdwijnt langzaam
’s Middags kwamen wat sneeuwbuitjes langs die voor 5 a 10 cm in het dal zorgden, in de avond klaarde het op.
2 reacties
Gesloten voor reacties.