Tot slot een update vanuit het gebied waar de kou vandaan moet komen. De aangroei van het Arctische zeeijs verloopt in de eerste maand na het ondergaan van de zon wat minder explosief dan de afgelopen jaren. Daar zijn twee duidelijke oorzaken voor aan te wijzen: het weer en het klimaat. De eerste: op het ogenblik is het relatief zacht in het Noodpoolgebied. De tweede: er is (behalve ten noorden van Siberië) op de hoogste breedtegraden (uiteraard de koudste gebieden) veel meer ijs aanwezig dan we gewend waren. Daar kon de ijsgroei de afgelopen jaren enorm snel aangroeien; nu is dat ijs er al! Wat verder op deze kaart nog in het oog springt is dat de ijsbedekking ten noorden van Alaska vrijwel normaal is en dat er zelfs nu (midden oktober) sinds de satelliet-metingen dat registreren (zie de oranje lijn die het gemiddelde aangeeft) geen ijs “hoort” te zijn aan de kust van Alaska. De walrusparty blijkt hiermee een hoax eerste klas.
Hier nog even de situatie over de laatste twee jaar. De forse toename van het zeeijs in de zomer van vorig jaar t.o.v. de jaren daarvoor is gebleven. Niet groter geworden; wel dikker. Vooral de toename van het 2-jarig ijs valt op: dat heeft ook afgelopen zomer overleefd. Vanzelfsprekend is de totale hoeveelheid dikker geworden en kan het komende winter verder aansterken. Een trend(breuk) lijkt geboren.
Dit kaartje liet ik eerder deze week zien. De sneeuwbedekking van afgelopen woensdag. Hoe staan we er nu voor?
Dit is de situatie nu. Hij gaat lekker hoor. Zoals verwacht is de sneeuw in het midden van Canada grotendeels verdwenen. Het noorden daarvan mag er echter zijn. En zie Siberië eens. Vooral het midden en westen gaat voortreffelijk.
Niet te vroeg juichen nog, maar de positieve afwijking (blauw) vind ik veelbelovend.
Waar sneeuwt het vandaag? Grofweg ten noorden van de lijn Moskou-Astana-Irkutsk. Tussen 50 en 55 graden noorderbreedte dus, zakkende in de komende 10 dagen. Spannend!
7 reacties
Gesloten voor reacties.