Roerige tijden. Met helaas het droevige nieuws van de twee Nederlanders in Sölden, waarover onderaan nog iets meer. Hierboven een kiekje van mijn Renault Kadjar. Met een eerste mooie berijpte nachtvorst in het zuiden van het land. Te weten bij mijn moeder in Nuenen.
In Noord-Holland had ik er niets van meegekregen. Samenhangend met de kou die over de Alpen is gevloeid drijven in de Noordelijke provincies ook kleine buien binnen. En het noordzeewater is nog relatief warm natuurlijk.
Met het mooie begin van de winter in de Alpen momenteel kijken we met spanning naar het vervolg op een bescheiden hoogte als 800m aan de noordkant. Het is duidelijk dat het daar nog geregeld kan sneeuwen en dat er zelfs een kleine kans is dat er zeg al vanaf 1000m een sneeuwdekje kan komen. Er zijn absoluut wat petertjes die de noordkant in de diepvries zetten.
Zoals ik eerder al schreef zijn de Franse Alpen gewoon al in aan het sneeuwen. Wat best zuur is omdat de hoge skigebieden daar vaak toch pas in de week voor kerst openen. Nog lang geen vrolijke (en dus ook minder vrolijke) beelden zoals vanaf Kitzsteinhorn Zell am See Kaprun en Sölden. De neerslagpiek op 18 november is spectaculair natuurlijk.
Altijd nog even aan de zuidkant kijken. Ter hoogte van onze partner Val Gardena. Wat zien we daar? Dat is krankzinnig! Daar kunnen meters sneeuw gaan neerdalen boven 2000m!!!!
Dit was het eerste plaatje dat ik zag van het geweld.
En dit is het uitgezoomd. Het zit absoluut in beide modellen. Het Amerikaanse model is nog wat heftiger voor heel Italië!
Immens en het venijn zit hier zeker ook in de staart en dus diep in de meteofiction. De Balkan doet mee en zelfs Georgië!
In het Amerikaanse model hangt dat dan ook samen met oprukkende winterkou. Dat zien we in elke run terug. Soms naar Turkije schietend. Soms al naar de Lage Landen.
Maar zo ver hoeven we nog niet te kijken als het om de zuidkant gaat. Daar gaan toch wel heel waarschijnlijk grote Genua depressies rondtollen. Met deze krankzinnige neerslagberekening. 394mm!! In 10 dagen. We gaan het hier volgen! Snel ook een eerste videoanalyse.
Afsluitend een blik op de noodlottige skihelling gisteren. Eric Kromhout was ter plekke en schreef dit ooggetuigenverslag. Als je op de foto klikt zie je dat het drietal achter eigen of andermans sporen aan skiede. Dat ze alledrie gegrepen zijn… (wat mij als nog relatief ongeschoolde in 1993 overkwam met 3 vrienden) toont dat wederom de meest elementaire regel van offpisteskiën met skis is getreden: niet dicht op elkaar een gevaarlijke helling insteken, wat ik altijd ook koppel aan mijn stellige mening dat portofoons met oortje het aller aller belangrijkste uitrustingstuk is voor het offpiste skiën in een groep. Het is de enige manier om het veilig “samen-alleen” skiën mogelijk te maken. Onze psychologie werkt gewoon zo dat we juist in gevaarlijke omstandigheden naar elkaar toe willen kruipen. Hadden ze voldoende afstand gehouden was er hooguit één de klos geweest en hadden de andere twee een goede kans gehad hun kameraad te redden. Wijsheid achteraf. En die moeten we ook hebben. En waarschijnlijk hebben deze jongens twintig keer wél genoeg afstand gehouden. Maar deze ene keer net niet. R.I.P.
157 reacties
Gesloten voor reacties.