De hitte is onderweg naar Nederland, maar tot enkele dagen terug zag het er voor de onweersliefhebbers onder ons niet rooskleurig uit. Maar de afgelopen 48 uur zijn de kaarten drastisch veranderd voor onweer.
De stroming van de hete lucht leek voorheen een stabielere en drogere zuidoost-koers te kiezen. Deze stroming is echter iets zuidelijker en vochtiger geworden in de kaarten en thermische lagedrukgebieden (inclusief vore’s) lijken met de stroming uit Frankrijk mee te kunnen komen. Deze mini lagedrukgebiedjes vallen maar amper op op de weerkaarten. Ze kunnen makkelijk over het hoofd gezien worden. Als voorbeeld : de meest duidelijke staat toch wel hierboven voor donderdagnamiddag en avond. Boven Noordoost Frankrijk is een inham in het hogedrukgebied zichtbaar en aangeduid met een T (Duits voor tief = lagedrukgebied). De luchtdruk is zo’n 4 tot 6 hectopascal lager als elders.
Later in de nacht, richting vrijdag bereikt dit inhammetje Nederland. In de geautomatiseerde weerkaarten wordt het al niet meer aangeduid. Toch is er duidelijk een inham zichtbaar (in de vorm van een horizontale S). Dit zijn de venijnige thermische lagedrukgebiedjes met hun vore’s.
Maar op de (grond)windkaarten zijn ze opmerkelijk makkelijker herkenbaar. Voor het thermische laag uit heeft zich duidelijk een vore gevormd. Op een vore ”botst de wind” tegen elkaar uit 2 verschillende richtingen. Donderdag op vrijdag is dit duidelijk het geval. In het Westen van het land waait de wind vanuit het iets frissere Noorden terwijl in het Oosten van het land de wind uit het (Zuid)Oosten komt. Op de plek waar deze twee winden botsen ontstaat dan een vore.
En dit is wat er op een vore meestal gebeurd in ons land. Ik heb even snel een schematische kaart gemaakt. Op de vore ontmoeten de 2 verschillende windrichtingen elkaar. Ze kunnen beide nog maar 1 kant op : omhoog. Op de vore stijgt dus de wind dus altijd omhoog. Als dit maar lang genoeg aanhoudt condenseert de stijgende lucht en ontstaat er wolkenvorming. In eerste instantie onschuldige cumulus-wolken (Cu). Maar op een gegeven ogenblik als de vore zich goed ontwikkeld kunnen deze onschuldige cumuluswolken doorgroeien tot cumulonimbus-wolken (onweersbuien). Ook om deze reden kan juist s’nachts nog plots onweer ontstaan (het gaat tegen de dagelijkse gang in).
De grootste kansen op deze vore’s aanstaande week zijn de eerder genoemde donderdag op vrijdagavond. Het Amerikaans weermodel pakt de neerslagsignalen hiervan toch redelijk goed.
En een duidelijk tweede kans is op zaterdag op zondag. Opvallend is dat beide vore’s zich in de namiddag aandoen, hierdoor is de timing perfect voor echt zwaar onweer. De atmosfeer is nog op zijn warmst en de energie dus hoog.
Zowel het Amerikaans als Europees model komen nog wel steeds met record maxima’s voor vrijdag en zaterdag. Het Europees model laat het all-time warmterecord sneuvelen in de nieuwste berekeningen met bijna 40 graden in Noord Limburg. Ik zet er nog me twijfels erbij, de eerder genoemde vore’s kunnen roet in het eten gooien. Het moet echt goed helder zijn voor zulke top maxima’s, maar rondom een vore kan de lucht troebel zijn. Hierdoor kun je een hoop instraling van de zon mislopen. Daarnaast als het de nacht ervoor tot onweersbuien is gekomen, moet het vocht van deze buien eerst verdampen. Dit kost ook de nodige energie, tijd en warmte.
We gaan het meemaken, de komende dagen houd ik de potentiële onweerssituaties goed in de gaten ! En probeer ik een schatting van de timing van de buien te maken. Daarvoor is het nu nog te vroeg.
100 reacties
Reacties zijn gesloten.