De vooravond voorspelde al veel mist in Les Menuires, maar als echte wintersporters staan we deze ochtend als eerste bij lift Bruyéres. Hier worden we geconfronteerd met een te laat opengaande gondel en kuddegedrag van wachtende Europeanen. Inmiddels vier nieuwe rijen verder, vertelt een Belg trots over monoskiën. Uiteindelijk vertrekt de lift,onder applaus, 30 minuten later dan gepland. Het mag de pret niet drukken, want de stemming zit er goed in en de pistes zijn optimaal geprepareerd, inclusief een toplaagje verse sneeuw. Wat wil je nog meer…..
Enthousiast dalen we naar beneden over de Mont de la chambre, met als doel om uiteindelijk via meerdere afdalingen het hoogste punt op de pistekaart te bereiken, Sommet des Trois Vallees (3230M). Echter, vanwege Rotterdams advies nemen we de verkeerde afslag, waardoor we nogmaals op Mont de la Chambre terecht komen. Wat een straf zo vroeg op de ochtend, bedankt Steven en Annemieke.
Uiteindelijk komen we aan bij de Cime Caron. Indrukwekkend, zoveel mensen in één enkele gondel tegelijk. Dave legt uit dat hij op Discovery heeft gezien hoe een dergelijke lift gebouwd wordt en naast ons staat een meneer die waarschijnlijk niet in de gaten heeft dat zijn outfit vannacht tussen de Franse kazen heeft gelegen.
Eenmaal boven aan de top van Cime Caron komen we erachter dat we een offpiste dag tegemoet gaan. Een vers wit tapijtje met zo nu en dan stroeve sneeuw vanwege overgewaaid Sahara zand.
Na wat poederplezier kiezen we voor een middagstop bij de voet van de Peyron. We krijgen het gevoel dat het een zomerse dag is, waar factor 30 niet gemist mag worden. Zo nu en dan komt de mist even opzetten. Dankzij de hippocketwifi, is het mogelijk om dit moment direct met jullie te delen en terug te keren richting Les Menuires.
Het was weer een heerlijke dag.
Tot morgen.
Cheers,
Bastiaan & Dave
1 reactie
Gesloten voor reacties.