Als ik als paraglider zwaar onder de indruk ben, zo niet totaal overweldigd door de schoonheid van een ballonvaart vanuit Filzmoos over de Alpenhoofdkam naar het Gurktal, een puur toevallige landingsplaats natuurlijk, dan wil dat wat zeggen. Ben het gewend op 3km hoogte te cirkelen en te zweven, maar dat kan pas weer vanaf april. Maar nu in januari tijdens de internationale ballonweken van Filzmoos 2022 had ik mazzel: er was een plekkie vrij en ik mocht mee.
Er stond een straffe noordwester en zo trokken we als in een film in twee uur tijd met 80km/h over de Alpenhoofdkam naar het zuidoosten. Uit het mandje schoot ik bovenstaande foto van de hoofdkam. De Grossglockner (3798m) is iets links van het midden te zien. Nu ga ik de komende dagen nog een video editen van de ballonvaart met Apfelwirt, het ballonbedrijf van de familie Flaggl, op uitnodiging van de VVV Filzmoos. In de video ga je dan echt heel mooi zien hoe filmisch het allemaal is.
Apfelwirt is ook de naam van een luxe hotel in Stubenberg am See in de Steiermark. Maar in de winter vliegen de Flaggls vanuit Filzmoos. In de zomer is de thermiek in de bergen te heftig. Waar ervaren paragliders gek op zijn, is voor een luchtballon levensgevaarlijk en andersom. De ballonvaarders draaien er hun hand niet voor om ook met een hoogtewind op orkaankracht uit te varen, als het bij start en landing maar te doen is met de wind en dan zijn de Alpendalen dus ideaal.
Met de Alpendalen hebben de ballonvaarders in feite een gaspedaal en een rem. Stijg je op schiet je vooruit. Daal je, rem je snel af. Zo snel dat we aan het einde tijdens het dalen ook echt plotseling wind voelen van dat wij nog harder gaan dan de lucht om ons heen. Verder voel je natuurlijk niets: je drijft met de wind mee. En daarmee wordt de passage van de hoofdkam net een soort bioscoopfilm. Echt onwerkelijk. En staat er minder wind… dan ga je minder ver maar kan de piloot weer leuke dingen doen zoals vlak langs een bergtop varen. Met de wind die wij hadden bleven we op veilige hoogte boven de toppen.
Tja hoe kom je in de lucht eigenlijk? Het is echt mooi om te zien hoe alles wordt voorbereid. Eerst wordt er met een stevige diesel-aangedreven propeller gewoon koude lucht in het doek geblazen. Totdat de ballon al zo vol is dat ze met een hele dikke gasvlam warme lucht erin kunnen spuiten. Daarvoor moet de mand eerst op zijn kant liggen natuurlijk. En dan komt de ballon binnen en vloek en een zucht overeind met een touw nog aan de bus bevestigd die hem straks weer komt ophalen. En die foto in het midden? Zuurstof! Gaat mee als veiligheid voor als iemand hoogteziekte krijgt. En als de ballon sowieso naar 5-6 km hoogte gaat op weg naar Italië, dan heeft iedereen van meet af aan buisjes in de neus.
Tijdens die internationale ballonweken in Filzmoos is het dan echt spektakel. twee weken lang starten bij goed weer elke ochtend 30 tot wel 45 ballonen. Normaal hebben ze ook nog de nacht der ballonnen als de ballonnen vanwege het mooie licht in het donker nog eens worden opgeblazen. Dat spektakel is al twee jaar niet geweest maar is in 2023 vast weer terug. Filzmoos bezoeken tijdens die januariweken is echt een aanrader. Of je nu mee vaart of niet.
Hierboven zie je mij vertrekken met Andreas Flaggl als piloot en in totaal 9 passagiers. Allemaal dik aangekleed met dubbele jassen en truien. Ik had warme thee mee. Iemand anders Jägermeisters voor iedereen. Een paar warme wanten is zeker aan te raden in de winter. Verder heel goed te doen. Wil je het extra warm hebben, zorg dan dat je dicht bij de gasbrander staat haha.
Als je Filzmoos zegt zeg je Bischofsmütze (2458m) de berg met de typische dubbele piek.
In het begin had ik echt nog een beetje hoogtevrees. Geen paraglider. Geen reddingsparachute. Enkel gezekerd door de zwaartekracht die je in het mandje houdt. Maar als sportieveling en dromer heb ik dan van die fantasieën over de rand te huppen. En dan houdt alleen je angst je tegen. Gelukkig maar. Idee: neem wat sneeuwballen mee aan boord. Is leuk die van grote hoogte naar beneden te zien dwarrelen.
In de verte was al snel een groot nevelmeer te zien. “Kärnten“, zei Andreas resoluut die ook alle bergtoppen onderweg op zijn duimpje kent. Het is de Wörthersee onder die nevel. En daar kunnen we dus niet heen. Een Italië-tocht die Apfelwirt wel aanbiedt, stond voor ons niet op het programma. En dus mikten we op het Gurktal net voor de nevel.
Uiteindelijk ga je dan steeds lager, terwijl er nog regelmatig een stoot gas wordt gegeven. Het landen is dan puur een slimme gok of het op die plek lukt. Je ziet dat we op zeker moment bijna op een katholiek momument worden gespietst. Daar liep ook nog een kleine stroomleiding. Desnoods stijg je nog eens helemaal op terug in de bovenstroom om het even verderop nog eens te proberen. Maar dat was nu niet nodig. Een zwakke door de ketel in het dal draaiende wind drukte ons heel langzaam mooi naar de kleine asfaltweg waar de mand pontificaal werd neergezet.
De landing was zo easy en perfect dat je dan echt even denkt dat Andreas al tien keer op deze plek is geland. Maar nee, nog nooit! Terwijl hij met zijn broer de kunst van hun vader leerde en al duizenden keren vanuit Filzmoos is gevaren. Denk er dan iemand nog dat het weer verder dan 5 dagen vooruit goed voorspelbaar is? Nee van het weer kun je enkel een mooi verhaal maken zoals van deze onvoorspelbare tocht in een ballon.
Aan het einde pak je alles samen in. Een echte perfecte teambuilding! Enige puntje van kritiek van mijn kant dan ook: waarom niet ook het opbouwen van de ballon als team doen? Waardoor je elkaar dan in de mand al een beetje kent als je niet samen hebt geboekt. Nu goed, dat leren kennen kwam aan het einde nog helemaal goed. Op de foto 2 piloten naast elkaar met echt totaal verschillende vlieg- cq. vaartuigen. In hotel Bischofsmütze kregen we allemaal nog een glas champagne (of was het sekt?), werden we gedoopt in het gilde van de ballonvaarders en kregen we een oorkonde. Op een nuchtere maag smaakte de lunch daar ook erg goed.
Afsluitend op de kaart onze vliegroute en de weg terug naar Filzmoos met de bus van de Apfelwirt. En voor je oriëntatie ook waar Filzmoos in Oostenrijk ligt gerekend vanaf Frankfurt. Filzmoos is het dorp van de gevarieerde wintersport. Voor de kids groot genoeg om de hele dag rond te skiën, voor de andere generaties ook heerlijk om rust te vinden met bijvoorbeeld een sneeuwschoenwandeling (zie filzmoos-aktiv.at van de Nederlandse wandelgids Coen Weesjes – zie artikel over hem), een arresleetocht of gewoon lekker genieten van wellness in je hotel of het openbare zwembad.
PS Moet ik nog uitleggen dat het een absolute aanrader is ook al kost het een paar centen?
1 reactie
Paul A Club1989 · 31 januari 2022 op 16:44
Wat een prachtige foto’s! Zo te zien zeer de moeite waard!
Gesloten voor reacties.