Ik had al aangekondigd dat Tim en ik zouden gaan downhillen in het bikepark van Livigno. Ja het bikepark waar we op de aankomstdag al een ambulance omhoog zagen rijden. Dat maakt ons niet bang natuurlijk. Dat wil zeggen ik ben een roekeloze vos die zijn haren wel maar zijn streken niet verliest, maar Tim is voorzichtiger aangelegd. Des te trotsere papa ben ik dat hij in vol ornaat gewoon de trails heeft bedwongen. En dan nog wel als eerste de rode “first time” trail wat betrekking bleek te hebben op een “first time” best wel heftig. Daarna nog eens chill over de blauwe trail gecruised. Geniet even mee en zoek de stoerste actiefoto van mijn zoon.
Gevonden? Ook lachen die jumps op de big air. Aangezien ik geen uitgebreide beschermers aanhad en alleen een paragliding potje op mijn hoofd heb ik die ff laten schieten. Ook weer een ambulance en zelfs een heli gisteren. Jonge vrouw achter een best wel makkelijke jump gevallen. Infuus en half buiten bewustzijn. Niet grappig. En toch is het ook weer niet zo heel spannend zo’n blauwe of rode downhill en zou ik hem voor honderd euro nog op mijn Hollandse opafiets afdalen. Anderzijds: hoe lekker rijdt dat materiaal tegenwoordig. En tuurlijk: de zwarte tracks zijn voor fijnproevers. Daar moet je echt de tijd voor nemen, fietsen op topmateriaal en op en top beschermd zijn.
Wat ook weer een ander verhaal is dan simpelweg heel beneden komen is, als je echt gaat knallen op tijd. Dan heb je ook echt een hele slicke fiets met peperdure schokbrekers nodig en vooral een boel lef. Bruggetje naar Les Menuires waar ik nu zit te tikken. Onthoud voor altijd: VTT is Frans voor MTB: Velo Tout Terrain.
Gisteren om 14.30 uur in Livigno vertrokken en heerlijk gecruised over de snelweg vanaf het Comomeer tot Courmayeur diep in de Aostavallei. En toen tegen alle adviezen van de navigatie in over de Col du Pt. St. Bernard door het Italiaanse La Thuile (mooi!!!) en het Franse La Rosiére naar Bourg St. Maurice. Over eindeloze kronkels iets van 1500m omhoog en weer omlaag. Ja het onweerde flink, ja het was mistig, ja uiteindelijk zat Tim als een rallyebijrijder vanaf de ingezoomde navigatie bochten aan te kondigen omdat ik te geconcentreerd naar de weg moest loeren ruim na zonsondergang.
Vanochtend na een meeting op het Office du Tourisme ontmoette ik op de parkeerplaats enkele deelnemers van de Coupe de France VTT die vrolijk aan hun bikes zaten te schroeven. Goed genoeg voor materiaalsponsors maar nog net niet om ook een materiaalman in te huren. De drie riders die je ziet in de onderstaande diashow zijn: Viktoria Gimenez, 16 jaar en Frans kampioen junioren, en de broers Sylvain en Geoffrey Buisan. De website van het sympathieke stel is roigo-racing-les-angles.com.
Verder in het bericht heel veel sfeerplaatjes van Les Menuires op een wisselend bewolkte dag. Het is echt een kleurrijke plaats met allerlei mooie hoekjes en ook wel een paar gebouwen waarvan je denkt mmmmmm. Vooral het immense Le Brelin, een soort giga cruiseschip met 3000 bedden midden in de bergen, is een vraagteken. Vooral ook als je binnenloopt en je ruikt die muffe geur van zo’n oud matig onderhouden pand. Maar op de rijen brievenbussen staan de namen van de trotse eigenaars van een appartement en die zijn vast enorm in hun nopjes met hun ski-in ski-out vakantiestek. Zelf zitten we in Hotel Carla pal onder de “Clocher” de open kerktoren van het dorp. Ook niet echt het toppunt van sfeer, maar wat dan weer opvalt is dat dit pand met dikke betonnen muren echt overal een hele dikke wifi-ontvangst heeft.
Echt sfeer- en smaakvol is Reberty 2000. Het wijkje Levassaix iets onder Les Menuires is helemaal een plaatje met alleen maar chalets van particulieren die ook verhuren. Zie foto. En dan heb je natuurlijk nog St. Martin de Belleville op 1450m, waar we vandaag niet waren. Wat pas echt opvalt in Les Menuires nu we tussen alle wijken heen en weer zijn gereden is dat echt alles ski-in ski-out is. Voor wintersportfanaten dus altijd goed. Ook lachen dat er midden in het dorp ergens nog een pak van 1,5 meter sneeuw ligt. Hogerop boven Val Thorens zijn heel veel sneeuwveldjes net als in Livigno trouwens. Dat schijnt best zeldzaam te zijn. Je zag ook een foto van de gletsjer boven Val Thorens: de Glacier de Péclet. Tenslotte: wat is het druk in de zomer in Livigno en Les Menuires en ook in Val Gardena trouwens. Het is bekend dat de Fransen en Italianen uit het laagland graag de warmte ontvluchten door in de zomer op hoogte te gaan zitten.
Hoe zien jullie zomervakantie in een skigebied?
4 reacties
Reacties zijn gesloten.