Toen Hajo begin december de opening van Ischgl bijwoonde was één lift niet geopend. Nota bene een splinternieuwe lift. Nu ja: er is 28 jaar lang gepland, gesproken en geruzied over deze lift en dan kunnen twee weken er nog wel bij. Vrijdag 19 december is het dan zo ver: de Piz Val Gronda gondel werd officieel geopend. Ik ben via Hajo uitgenodigd om drie dagen lang de nieuwe lift en de nieuwe freeride mogelijkheden op ruim 100 hectare berghelling te verkennen. Althans dat was de bedoeling…
Woensdag 17 december zit ik al om 06:45 in de auto om vanuit Zell am See Kaprun bijtijds in Ischgl te zijn om me aan te sluiten bij de groep die vanuit Nederland met het vliegtuig overkwam. Ik ben nog nooit in Ischgl geweest en was erg benieuwd door de vele positieve verhalen over dit gebied.
Na aankomst in het sfeervolle Hotel Gramaser gingen we de berg op.
Op de Idalp aangekomen is meteen duidelijk dat ook in Ischgl op dat moment nog niet bijzonder veel (natuur)sneeuw voorhanden is. Maar wat maakt het uit? 90% van de pistes en liften is open en de condities zijn eigenlijk gewoon TOP. Hier en daar een klein steentje, dat wel, maar daar hoor je mij niet over. Drie dagen lang hebben wij als groep een gids tot onze beschikking. Eigenlijk bedoeld om ons Ischgl ook buiten de pistes te laten zien, want één ding is mij hier snel duidelijk: als er voldoende sneeuw ligt is het hier absoluut een waar Freeride Mekka! Freeriden moeten we al snel uit ons hoofd zetten, want met 0-30cm sneeuw naast de pistes is dit niet handig. Maar met bijna 240 kilometer aan pistes en 44 liften kan het hier eigenlijk niet saai worden. We genieten van prima kunstsneeuwpistes, snelle en moderne liften en veel afwisselende afdalingen. Een skigebied waar ik zeker nog eens terug ga komen en iedereen kan aanraden!
Dan hetgeen waar deze hele reis eigenlijk om draaide: de opening van de PIZ VAL GRONDA E5. Zoals al gezegd is er 28 jaar van planning en strijd aan voorafgegaan om de vergunningen van deze lift rond te krijgen. Waarom zo lang? Kort samengevat heeft dit alles te maken met het stuk natuur waarin deze lift is gebouwd. Er groeit onder andere een zeer zeldzame plant. De natuurverenigingen zijn nog altijd fel tegen de komst van deze lift, ondanks dat er verschillende maatregelen zijn genomen om de natuur in dit gebied zo veel mogelijk in originele staat te behouden. Zo is er uiteindelijk gekozen voor slechts 2 liftpalen en is al het materiaal per helikopter vervoerd (Er zijn ruim 6500 vlieguren (!) gemaakt tijdens de bouw).
Een paar feitjes van deze unieke lift op een rijtje:
- Bouwkosten: ca. €30 miljoen
- Liftpalen: 90 en 64 meter hoog
- Hoogte: 2295m – 2811m
- Capaciteit: 120 staplaatsen en 30 verwarmde zitplaatsen, 1300 personen per uur
- Snelheid: 12 m/s
- Duur: 5,5 minuut
Nadat wij de lift voor het eerst hebben genomen is de hoop op een freeride afdaling nog niet opgegeven. Zeker bij de eerste blik op het terrein valt op dat de wind hier duidelijk minder sneeuw heeft weggeblazen als in de rest van het gebied. Dat biedt toch perspectief…maar helaas. Dit deel van onze verkenningstocht wordt een retourtje met de lift. Overigens niet minder spectaculair! Wat een ge-wel-dig-e lift zeg. Overal glas tot op de bodem, verwarmde bankjes en een prachtig design. Vanuit de lift heb je prima zicht op de freeride hellingen onder je en kan je nog even snel spotten waar je straks de beste sneeuw vindt voor de afdaling. Boven aangekomen openen zich nog veel meer mogelijkheden.
Ook het hele Fimba dal is dankzij deze lift bereikbaar. Eindeloze poederhellingen in een fantastisch landschap…had er nou toch maar poeder gelegen!
Let wel op! Wanneer deze lift geopend is, betekent dit niet dat je zonder gevaar kunt freeriden. De enige piste (nr. 42) die vanaf deze lift gaat wordt op lawinegevaar gecontroleerd, en natuurlijk worden de hellingen met explosieven entschärft. Maar dat betekent niet dat de gebruikelijke voorzorgsmaatregelen niet meer nodig zijn: zorg dat je met de juiste uitrusting op pad gaat, let op het lawinegevaar en doe geen onverantwoorde dingen. Bij het bergstation is er nog de mogelijkheid je pieper te checken en wordt er uitleg gegeven over het lawinegevaar. Eén ding is zeker: ik ga terug naar Ischgl zodra er poeder ligt, want deze lift biedt de freerider waanzinnig veel mogelijkheden.
Tot slot wil ik een ieder die van plan is in Ischgl of ergens anders te gaan freeriden wijzen op de Freeride Map. Deze map is speciaal ontwikkelt door en voor freeriders en geeft je direct en heel eenvoudig weer waar je in het gebied welke type hellingen kan vinden. De kaarten bieden alle benodigde landschapsinformatie die voor de planning en omzetting van een Freeridetour noodzakelijk is. Uiteraard is er ook een App voor de Iphone en Android volgt snel. Freeride Map ontwikkelt deze kaarten voor verschillende skigebieden. Kijk daarom zeker ook eens op www.freeride-map.com.
Ondanks de afwezigheid van poeder waren het drie fantastische dagen. Ik kan een ieder die Ischgl nog niet kent – pisteskiër, freerider of après-ski liefhebber – aanraden dit dorp en dit skigebied eens te bezoeken.
7 reacties
Gesloten voor reacties.