Nu het noordoosten van Nederland heel snel en sterk onder het vriespunt duikt (mooie sneeuwfoto’s daarover volgen later vandaag), snel een bericht over de lange termijn. Want ow, ow, wat is die winters mooi! Op 30 december berichtte ik over het mogelijke scenario van drukstijgingen ten (zuid)westen van Ierland richting half januari, wat toen als een enigszins verrassende cluster in het GFS-ensemble zat. Omdat het de dagen erna om de paar modelruns telkens weer als hoofdrun werd berekend, werd het toekomstige hoog in de reacties vrij snel tot het Frederic-hoog gedoopt. Haha, dat hoefde nu ook weer niet. En nu, vijf dagen later, wordt pure meteofictie wat mij betreft stilaan een scenario waar we echt wat geloof aan mogen beginnen hechten, want de signalen hiertoe zijn in de ensembles alleen maar sterker geworden. En ook de andere weermodellen beginnen mee te doen! Waar gaat het precies over? Wel, om maar meteen met de deur in huis te vallen …
… hierover. Dit is het luchtdrukensemble voor een prikpunt net ten westen van Ierland. Het aantal leden dat in dat gebied drukstijgingen laat zien zit ondertussen zeer ruim boven de helft.
Op enkele gevallen na zijn ze allemaal het gevolg van een naar het oosten opschuivende rug van het Bermudahoog, bij ons beter bekend als het Azorenhoog. Op deze kaart gaat zelfs heel het hoog richting Ierland op wandel. En nu laat ik even bewust deze kaart zien, want het is er een van het EC. Dus ook het Europese weermodel begint aardig met het Amerikaanse GFS mee te doen, …
… en dat blijkt ook overduidelijk uit de EC-luchtdrukpluim voor ongeveer hetzelfde prikpunt als die hoger in het bericht. Duidelijk stijgende luchtdruk. De tendens is er dus, hoewel de onzekerheid hier nog best groot is momenteel.
In het windrichting-ensemble voor de Lage Landen zie je dat we de overwegend zuidelijke winden halverwege de maand mogelijk kwijt raken bij ons.
En dat resulteert in deze daling in de temperatuurpluim op lange termijn tot onder de normale waarden voor de tijd van het jaar. Vooral de daling in het gemiddelde (rode lijn) is opvallend, want dat komt niet omdat er enkele zeer koude ensembleleden in zitten die het gemiddelde sterk naar beneden trekken. Nee, vooral het grote aantal ensembleleden dat in het Ierlandhoog-scenario meegaat is er de oorzaak van.
Het doorkomen van het Ierlandhoog is een gevolg van het verder opbreken van de poolwervel in het noordelijk halfrond in 3 kleinere stukken. Normaal gezien tollen de hier omcirkelde laagjes tegen de wijzers van de klok in omheen de Noordpool. Maar nu vallen ze gewoon stil en blijven ze vrijwel ter plaatse cirkeltjes draaien. Tegelijkertijd ontstaat boven de Noordpool zelf een warmbloedig hoog. Nog een signaal dat de westcirculatie er mogelijk de brui aan gaat geven.
Hoe vertaalt zich dat dan concreet? Wel ik heb weer heel het GFS-ensemble geanalyseerd, en heb er echt van genoten dame en heren. Er waren zoveel mooie kaarten te zien, dat ik een beetje selectief ga moeten zijn om het bericht niet helemaal overladen te maken. Over de details kan je je op die termijn nog absoluut niet uitspreken. Dat is veel te ver weg, maar mogelijke richtingen aangeven kan wel. Ik probeer telkens de kaarten van hetzelfde tijdstip te laten zien, en dat zijn die van 15 januari. Ga even achterover leunen en geniet! Hier alvast ensemblelid nummer 2 die duidelijk warmte op grote hoogte naar het gebied ten westen van Ierland voert.
Die aangevoerde warmte kan dan een zeer stevig hoog laten ontstaan …
… of eentje dat nog net wat noordelijker kruipt richting IJsand. In beide gevallen (28% van de ensembleleden) komen grote delen van West-Europa dan aan de koude kant van dat hoog terecht met vochtige polaire tot zelfs arctische lucht die tot over onze hoofden uitstroomt. En dus sneeuw, in de Alpen mogelijk zelfs veel sneeuw.
Een ander mogelijk scenario (19% ensembleleden) is dat het hoog boven de Noordpool snel een verbinding zoekt met dat Bermudahoog waardoor het uiteindelijk ergens tussen Groenland en IJsland terecht komt. West-Europa wederom in de sneeuw.
In nog eens 3 andere ensembleleden (14%) kantelt het hoog uiteindelijk door richting Scandinavië. Zo zitten we al aan meer dan 60% van het ensemble dat voor een winterse setting gaat voor de Lage Landen.
En deze is gewoon veruit de mooiste. Alles perfect! Snif!
Jammer genoeg zijn er nog andere scenario’s. Zoals die van het warme Eurohoog (9%), of zoals hier waar die noordelijke uitbreiding van het Bermudahoog mislukt, met West-Europa dan in een licht meanderende westelijke stroming (28%), maar wel nog altijd regelmatig sneeuw in de Alpen. Maak nu aub niet meteen de fout dat er dus 60% kans is dat we half januari diep de winter induiken. Nee, zo werkt het niet. Eigenlijk moet je in ons gematigde zeeklimaat telkens automatisch 30 tot 40% kans incalculeren dat er helemaal niets van in huis komt en dat we gewoon bij een ZW- tot W-stroming blijven plakken, ongeacht hoe het ensemble eruit ziet! Jammer, maar zo werkt het nu eenmaal.
Hoe zie ik het nu? Wel, simpel. Dat het Ierlandhoog er in een of andere vorm komt lijkt me vrij waarschijnlijk. En ik durf nu toch al zo’n 40% kans aan het scenario te geven dat er op uitgebreide schaal sneeuw gaat vallen in grote delen van West-Europa en de Lage Landen. Dus terugkomend op de titel van dit bericht: ja, er is een reële kans dat de sneeuw die nu in het noordoosten van Nederland valt slecht de opmaat is naar meer lekkers. Dat het hoog uiteindelijk doorkantelt naar een Scandihoog waarbij de schaatsen dus uit het vet kunnen, daar geloof ik voorlopig nog niet in. Misschien is dat zelfs goed. Eerst sneeuw die alles zwaar afkoelt en daarna een ijskoude droge vorstperiode eroverheen. Iedereen akkoord?
83 reacties
Reacties zijn gesloten.