Naamloos23323

Vorig seizoen bezocht ik met kerst de Franse Alpen. Iemand die zich die thriller nog kan herinneren? Weinig sneeuw en erg warm… Voor Oostenrijk kwam het toen middenin de vakantieweek al goed, wij moesten nog even wachten. Het werd voor mij qua condities de meest bijzondere wintersport ooit. Om een indruk te geven, we kwamen aan met te weinig sneeuw en vertrokken met te veel sneeuw.

hieronder gaat normaal een piste

Het dal en werkloze sneeuwkanonnen…

Ik ging met vrienden naar St. Sorlin d’Arves in de kerstweek. Misschien komt het je bekend voor, ja dit jaar schreef ik ook blogs over ‘St. So’. Maargoed, zoals ik al eerder noemde, kwamen we aan in een vrijwel groen dal, op 1600m (!). Ik had mijn verwachtingen aangepast en wist wat mij te wachten stond, dacht ik. Op onze aankomstdag kregen we gelijk te horen dat we slechts 20 kilometer piste van de ruim 300 kilometer tot onze beschikking zouden hebben. Daarbij kwam ook nog dat onze van tevoren aangeschafte skipas waardeloos was, want het gebied ging met 2 verschillende shifts werken om de 20km niet te overbelasten. Je moest dus iedere dag een nieuwe skipas kopen voor ochtend of middag.

uhm.. focus naar feesten?

Uhm.. focus naar feesten, hik?

In eerste instantie was de teleurstelling groot, 20km en halve dagen had zelfs ik niet verwacht. We haalden de sleutel van ons appartement op en zagen dat de faciliteiten prima waren; jacuzzi’s, sauna’s en uitzicht op de après-ski. We besloten onze focus meer op andere activiteiten te leggen. Zoals jullie weten ben ik student, dus jullie zijn vast niet verrast als ik zeg dat een van die focussen feesten was. De eerste avond was het gelijk raak, a night to remember. Maar opnieuw werden we verrast, positief dit keer, de volgende ochtend was top!

prima geprepareerde en speelse pistes

Prima geprepareerde en speelse pistes

Met ontzettend strakke en speelse pistes viel het alles mee. Hier kon ik mij wel een weekje gaan vermaken bedacht ik me. Natuurlijk was de drang naar meer pistes aanwezig. Regelmatig zijn we onder hekken doorgekropen om toch wat andere pistes te doen. Dit resulteerde in de laatste stukken ski’s uit en naar beneden lopen, een beetje avontuur zit in onze genen, toch? Zo kabbelde het weekje rustig voort op onze 20km piste. Hoewel, rustig tot de avond viel, want we ontmoetten een groepje meiden en zo werden de feesten later en later. Een verkapte stapvakantie leek het wel.

gezellige 'stapvakantie'

Gezellige ‘stapvakantie’

Maar toen sloeg het om, de weersvoorspelling sloeg om. Zaterdag zou het gaan sneeuwen, en hoe! De voorspellingen gingen tot een meter verse sneeuw in 2 dagen. Maar zaterdag was ook onze dag van vertrek. ‘S avonds zouden we op de bus stappen, dus overdag zouden we nog een skidag hebben. Ik was overigens nog wat huiverig over deze meter sneeuw, na een week tegen bruine weides aankijken leek die meter een grap.

vrijdagmiddag versus zaterdagochtend

Vrijdagmiddag versus zaterdagochtend

Vrijdagavond waren we (natuurlijk) gaan stappen, in afwachting van de sneeuw. ’s Nachts was het nog droog, maar de volgende ochtend was ik positief verrast. Het sneeuwde, en het ging steeds harder sneeuwen. Ik kon niet wachten! M’n handen kriebelden. De natuur wilde wat terugdoen na een week zon en warmte. Mijn kater was direct verdwenen en ik propte een stokbrood naar binnen. Om 9 uur was de eerste lift voor ons. Eenmaal boven lag daar toch zeker een mooie 30cm verse sneeuw op de piste. Vermeldenswaardig was de wind, we werden bijna uit de stoeltjeslift geblazen en het was ijskoud. Echter was ik na de eerste meters glijden alweer warm, wat voelde al die sneeuw toch fijn.

PowPowPow

PowPowPow

De wind werd echter wel onze spelbreker, na 3 uur skiën moesten we onze dag staken. De liften sloten noodgedwongen. Met hoop op beter ging ik met een net-zo fanatieke vriend in een restaurant onderaan de laagste lift zitten. Als 2 jongetjes keken we naar buiten alsof we onze eerste vlokjes sneeuw zagen. Deze maagdelijke vlokken konden we alleen niet meer gebruiken, we zouden tenslotte die avond vertrekken. Totdat we door andere vakantiegangers in het restaurant werden ingelicht over problemen op de pas naar het dorp toe. Al mijn alarmbellen gingen rinkelen en ik besefte mij dat we ’s ochtends ook geen sms van de reisorganisatie hadden gehad over de vertrektijd ’s avonds. Toen hadden we nog geen idee wat ons te wachten stond…

Benieuwd naar het vervolg? Binnenkort komt deel 2 van deze korte serie online, hou de site dus in de gaten!


Jorne

Zo veel mogelijk skiënd en altijd kijkend naar de lucht en de wind. Al sinds de jonge jaren door m'n familie meegenomen, en jong geleerd is oud gedaan toch? 2 geweldige seizoenen doorgebracht in de Alpen. Mijn grote passie voor het weer mondde uit tot de eervolle job als een van de wintersportweermannen. Te veel sneeuw bestaat niet!

3 reacties

Gesloten voor reacties.