In Oostenrijk laait discussie op over veiligheidsbeleid

Zaterdag hadden we meteen al het gekke verhaal van de vader die zijn vrouw en jarige dochter uit de sneeuw opdolf vlak buiten de pistes van Innerkrems. Gisteren overleefde een jonge Weense vrouw tenauwernood een lawine in Bad Hofgastein en op dezelfde dag overleefde een jonge Fin het niet dat hij ver buiten het pistegebied van Kitzbühel – vermoedelijk dus als freerider/toerskiër – op een flank van de Grosser Rettenstein (2362m) tweeënhalf uur bedolven lag. Hij overleed na twee eerdere wel succesvolle reanimatie pogingen in het Ziekenhuis van Zell am See.

Graag maak ik daarom vanochtend attent op de website Bergrettung.at – een soort online magazine voor Oostenrijkse bergredders – waar je al deze voorvallen kunt nalezen voor zover ik ze hier niet in detail beschrijf. Gisteren heeft iemand daar overgewerkt en een lang artikel geschreven over de opgelaaide discussie over het veiligheidsbeleid rondom het toerisme in Oostenrijk. Interesseert het thema je dan is het artikel (zie hierrr) verplichte kost.

Chef is het zat
De chef van alle Oostenrijkse bergredders Estolf Müller is helemaal klaar met de manier hoe skigebieden en skiregio’s zeer veel reclame maken voor poedersneeuwavonturen – een groot deel van de gebruikte reclamebeelden is offpiste  – en anderzijds in die “belevingscommunicatie” nauwelijks aandacht besteden aan risico’s en veiligheidsaspecten. Dit sluit nauw aan bij het betoog van Wilco van Rooijen vrijdagavond in de uitzending bij Pauw & Witteman.

Repliek
In het artikel verweert Leo Bauernberger van de Salzburger Land Tourismusgesellschaft (SLT) zich door te zeggen dat er juist wel steeds meer communicatie over veiligheidsrisico’s is en dat er in de richting van de freeriders zeer veel gebeurt qua communicatie en voorlichting in het skigebied. Ik kan dat beamen: steeds meer geliefde freeriders gebieden plaatsen zogenaamde freeriders checkpoints op verschillende plaatsen in het skigebied, met een actueel lawinebericht en uitleg over de gevaren en voorzorgsmaatregelen.

Snow Safety Center
Door de hele trend van het freeriden is er ook in Nederland al het nodige te vinden. Het aan de skivereniging gelieerde Snow Safety Center van Rolf Westerhof verzorgt goede cursussen in Nederland. Vanochtend heeft Westerhof een uitstekend verhaal in de Telegraaf waarin hij uitlegt dat een zogenaamde kameradenredding bij Johan Friso zeer goed mogelijk was geweest, maar dat hij ook weet dat een vriend na zelf de lawine tenauwernood te hebben overleefd, zo gedesoriënteerd kan zijn, dat hij niet meer in staat is effectief te handelen.

Zie ook mijn 2 artikelen:

• Reconstructie vermoedelijke toedracht lawineongeluk van Johan Friso
• Mijmeringen na tragisch lawineongeluk Prins Johan Friso

WePowder.nl
Een geweldige club mensen is ook de WePowder community. Ik kan poederliefhebbers alleen maar aanraden zichzelf ook als “freerider” te gaan zien en zich dan ook bij deze club aan te sluiten. Met hun intensieve communicatie ga je dan echt goed voorbereid op reis. Een zeer handige webdienst van WePowder is hun lawinedienst waar je de naam van je skigeied intikt en je meteen het actuele lawinebericht krijgt (vaak per provincie opgesteld).     

Klik voor leesbare afbeelding

Ik hoop dat WePowder me toestaat om bovenstaande lawineschaal hier te mogen tonen, want deze is geweldig en er zijn ook enkele met slechte vertalingen vanuit Duits in omloop. Een goed Duits origineel zie je hierrrr. Het goede van deze gevarenschaal is dat er een expliciete kolom is voor de gevaren van het offpiste skiën (dichtbij de pistes)  en freeriden (verder weg van de pistes) en toerskiën (helemaal vrij bewegen door het gebergte). Je ziet dan dus ook dat het gevarenniveau 3 waar we nu op de meeste plaatsen zitten LEVENSGEVAARLIJK is.  

En toch denk ik dat er echt meer moet gebeuren!

Ik denk dat je er met alleen communiceren met freeriders niet komt! De meeste druk bezette managers die uitstekend kunnen skiën of sportieve gezinnen zien zichzelf nog niet direct als “freerider” wat ook een hele subcultuur is met afwijkende kledingstijl etc.. Ik vermoed dat ook Johan Friso iemand was die zou zeggen “Ik ben een excellente skiër en poederliefhebber” en niet “Hey, I’m a freerider and I’m so stoked man!”.

Je moet dus juist die ongelukken als die van Johan Friso en de huisvader in Innerkrems en de begin januari in Axamer-Lizum spoorloos in de poeder verdwenen (en nog altijd niet gevonden) 15-jarige Oostenrijkse scholier nemen als uitgangspunt van je beleid. En dan gaan denken hoe je voor die groep mensen voldoende “rem” op de poederverslaving kunt zetten, zonder meteen het hele pistegebied met prikkeldraad af te zetten.

Ik kom dan op out-of-the-box suggesties als:

• Grossier met honderden waarschuwingsbordjes die vanaf niveau 3 worden geplaatst.
• Plaats bij alle dalstations duidelijk zichtbare informatieplekken
• Zet op zo’n ochtend bij alle dalstations vriendelijke hostessen die “avontuurlijk ogende jonge mannen” rechtstreeks aanspreken en wijzen op de gevaren  (betaal gewoon lokale kelnerinnen die ’s ochtends in bed liggen dubbele uurprijs)
• Hou de liften eventueel 2 uur langer dicht om meerbnommetjes te kunnen gooien
• Verkoop en verhuur geen brede rockered ski’s zonder indringende lawine DVD
• Dwing alle hoteliers op hun TV’s lawine DVD’s af te spelen op gevaarlijke dagen
• Plaats luidsprekers op berg en dalstations en roep ongelukken die waar dan ook in de Alpen gebeuren meteen in 5 talen om: dan ben je echt gewaarschuwd.
• Etc. etc. 

Denk ik aan een technische noodzakelijke innovatie dan is het een soort bommetjes werpende drone die binnen 1 uur op 60 plaatsen kleine bommetjes kan afwerpen. Ik ben techno-optimist en weet dan ook zeker dat dat het beeld van wintersport anno 2250 zal zijn. Het is aan ons om te kiezen of we die toekomst al in 2020 willen realiseren.