In het oog van de Orkaan

Katrina uit 2005 boven de Golf van Mexico

Het is een beetje komkommertijd met betrekking tot de weersverwachtingen. We zien de mooie sneeuwval op het zuidelijk halfrond. Te ver van ons bed maar leuk om te volgen. Ook de komende dagen is niet heel veel soeps te vertellen over het zomerweer. We zitten een beetje in een zomerdip. We hebben een stevige El Nino achter de rug en daardoor een nat voorjaar, dat ook in de zomer nog z’n weerslag heeft. Zoiets was in 1998 ook het geval dus die trend met betrekking tot El Nino’s kunnen we wel trekken. Het was Hajo echter die gisteren mijn aandacht trok over een artikel dat gerelateerd is aan “mijn hobby”. Ik ben niet alleen verzot op het winterweer, maar ook op extreme weersituaties zoals Orkanen. Het bleek gisteren 73 jaar geleden dat het eerste vliegtuig daadwerkelijk werd ingezet om een orkaan te inspecteren. Ik dacht altijd dat dat pas ergens in de jaren 50 of 60 als eerste plaatsvond. Niets is minder waar: op 27-07-1943 ging het eerste vliegtuig de lucht in om een orkaan te inspecteren.

On this date in 1943, Col. Joe Duckworth & navigator Ralph O’Hair became the 1st people to fly thru a hurricane eye pic.twitter.com/oFdRqeXRwd

— Philip Klotzbach (@philklotzbach) 27 juli 2016

Europa was nog volop in Oorlog met de Nazi’s en de Amerikanen vlogen met hun 2 persoons propeller vliegtuigjes voor het eerst door het oog van een orkaan. Welke Orkaan het was moet ik jullie helaas schuldig blijven. Toentertijd werden er nog geen namen gegeven aan orkanen. Dat kwam officieel pas sinds 1945, slecht 2 jaar later. Daarvoor werden ze benoemd zoals: De grote Galveston Orkaan uit 1900 (de naam zegt het al – deze kwam aam land nabij Galveston TX USA), of the San Filipe Orkaan. (kwam op de naamdag van de heilige Filipe in 1899 aan op de Caraïben)

NOAA P-3 tijdens de inspectie van een potentieel systeem

Tegenwoordig zijn de vliegtuigen een stuk groter. Wat opvalt is dat veel van deze vliegtuigen nog gewoon propeller vliegtuigen zijn. Met een schat aan data communicatie apparatuur aan boord. Ze meten oa. de temperatuur in het oog, de luchtdruk, de vochtigheid en de windsnelheden. Ik weet echter niet of ik de ballen zou hebben om mee te vliegen. Want deze vliegtuigen moeten ook enorme windsnelheden trotseren op het moment dat ze het oog in- of uitvliegen. Maar dan krijg je wel iets moois te zien.

Het oog van Katrina

Het lijkt wel een bergkam met in het dal dikke mist – Het oog van Katrina

Mooie structuren die je vaak bij satellietbeelden ziet.

Het enige wat ik mis is een camera aan de onderkant van het vliegtuig zodat er verticaal in het oog gefotografeerd kan worden. Wellicht een tipje voor NOAA? Ik heb in dit bericht maar even Katrina als voorbeeld genomen. Maar op internet circuleren er nog veel meer prachtige foto’s.

En nu we er toch zijn: hoe staat het met het huidige orkaan seizoen. Nou, het is tot nu toe een slappe hap. Met name boven het Atlantische Basin. Pas sinds gisteren is er een”area of invest” ten westen van de kust van Afrika. Een zogenaamde Doldrum (tropische golf) gaat een poging wagen om de Atlantische Oceaan over te steken. Ik geef het weinig kans. Met name door de relatief droge lucht die boven de oceaan heerst.

Invest 96L

Het is slechts een kleine kolom golf van instabiele lucht die naar het westen koerst…

SST van +/- 29°C

….met zeewater temps van rond de 29°C …

40% kans op tropische ontwikkeling de komende 5 dagen.

….en 40% kans op enige tropische ontwikkeling de komende 5 dagen.

Droge en stoffige Saharalucht draait de oceaan op.

Er is namelijk droge Saharalucht aanwezig boven de oceaan en de kans is groot dat er nogal wat droge lucht vanuit het noorden ingeblazen wordt. Voor de ontwikkeling van een Tropisch Storm is dat niet heel gunstig. Alle puzzelstukjes dienen tenslotte allemaal op hun plaats te vallen om een Atlantisch monster tot ontwikkeling te laten komen. En dat is nu (nog) even niet het geval. We blijven het volgen!