Drie jaar geleden zorgde de vulkaanuitbarsting op IJsland ervoor dat Hajo en ik ons eerste Noorwegen avontuur moesten afgelasten. Onze vlucht werd gecanceld, en met de auto naar de Fjorden is ook niet echt een optie. In de jaren die volgde kreeg Hajo wel de kans om deze mysterieuze regio te leren kennen. Hij kwam met verhalen terug die mijn vermoedens alleen nog maar meer bevestigde. Ik moest en zou ooit een keer skiën in de Noorse Fjorden. Je kan dan ook wel raden hoe ongelofelijk blij ik was toen ik een paar maanden geleden te horen kreeg dat het dan toch echt ging gebeuren, met nog zeven andere journalisten de Fjorden verkennen!
Dat het ingewikkeld en duur is om naar de Fjorden te reizen is een fabeltje. Met KLM vlieg je rechtstreeks vanuit Amsterdam naar Bergen in nog geen anderhalf uur. Gemiddelde kosten? Zo’n €200 voor een retourtje. Eenmaal aangekomen in Bergen heb je uiteraard verschillende opties. Je zou voor het OV kunnen kiezen, een huurauto, óf het hotel de transfer laten regelen. Wij maakten gebruik van de laatste optie, die mijn ogen ook meteen het beste is. Binnen twee uur stonden we in Myrkdalen (zie de route hierboven). Het is dus compleet realistisch om in de ochtend vanuit Amsterdam te vertrekken om vervolgens de zelfde middag nog de ski’s onder te binden midden in de Noorse Fjorden. Zeg nu zelf, ooit gedacht dat dit mogelijk zou zijn?
Onze eerste bestemming, Myrkdalen, of met andere woorden Voss Fjellandsby, is ook al even voorbij gekomen in mijn vorige korte verslag. Dit splinternieuwe maar toch knusse resort is een van de best bereikbare vanuit Bergen. Het is raar om te bedenken dat een tien jaar geleden nog niet eens sprake was van dit skigebied. Op dat moment was er één enkel hotel en één kort sleepliftje. Dit veranderde echter snel toen twee investeerders uit Oslo wel wat in plannen zagen een nieuw resort te beginnen. In de jaren die volgde groeide Voss Fjellandsby, zoals het gebied destijds genoemd werd, uit tot een van de mooiste skigebieden van Noorwegen. Op dit moment begint de merknaam Myrkdalen al de overhand te nemen, waardoor het gebied zich vanaf volgend jaar zal gaan presenteren als Myrkdalen met toevoeging Voss Fjellandsby.
In totaal kent het gebied inmiddels zeven liften. Een daarvan is een snelle zes-zitter, de rest zijn vlotte sleepliften. In Noorwegen zijn deze sleepliften nog in verhouding meer aanwezig dan dat we dat in de Alpen zien. In het begin is dat, vooral als snowboarder, weer even wennen. Maar elke afdaling is het ‘slepen’ meer dan waard. Voor degenen die alsnog bij de stoeltjesliften zweren is er trouwens goed nieuws. Voor volgend seizoen staat een nieuwe zes-zitter in de planning die het middelstation rechtstreeks met de top van de hoogste berg moet gaan verbinden. Op die manier wordt niet alleen het comfort vergroot, maar word een hele nieuwe helling toegankelijk gemaakt. Zeer interessante plannen dus, die we zeker in de gaten gaan houden.
Na een dag lang genieten van de boterzachte versgeprepareerde pistes en poederafdalingen reisden we een dag later door richting het tweede skigebied dat op onze ‘agenda’ stond: Røldal Skisenter. Op papier alleen al zijn de verschillen tussen Røldal en Myrkdalen duidelijk zichtbaar. In tegenstelling tot Myrkdalen werkt Røldal (nog) niet met het ski-in ski-out principe. In Røldal ligt de nadruk voor de volledige 100% op het skiën in de meest pure zin van het woord.
Onze gids in Røldal was niemand minder dan de Noorse ski-guru Pelle Gangeskar. Voordat we gingen skiën vertelde Pelle ons wat de visie van dit gebied was. Kort samengevat komt het er op neer dat het Røldal het gebied voor de freeriders is. Geen luxe bergrestaurants, ultrachique hotels en fancy apres ski. Nee, pure bergen in een uniek terrein waar je op elke dag in het winterseizoen wel ergens goede sneeuw kan vinden. Niet voor niets ook dat de Freeride Worldtour elk jaar langskomt in dit gebied. Minder dan een kwart van de bezoekers van Røldal komt naar dit gebied om op de pistes te skiën. In eerste instantie denk je dat dit het perfecte recept is voor vele lawineongevallen. Niets is echter minder waar, in de het gehele bestaan van Røldal Skisenter heeft zich nog geen enkel dodelijk lawineongeval voorgedaan.
Zoals je ook op bovenstaande foto kan zien heeft het Røldal geen snelle stoeltjesliften. Nog niet in ieder geval, voor komende zomer heeft dit gebied namelijk eveneens uitbreidingsplannen. Een 6-zits expresslift moet wachttijden in het hoofdseizoen laten verdwijnen, en de mogelijkheid tot ski-in ski-out creëren voor een deel van de hotels. Pelle voegt meteen toe dat er enkel vroeg in de ochtend wat wachttijd is bij de liften, ”’als de mensen eenmaal boven zijn verdwijnen ze alle kanten op, vaak vraag je je af waar iedereen blijft. Doordat het merendeel gaat freeriden is de omlooptijd van een gemiddelde afdaling simpelweg een stuk langer.”
Uiteraard wilde we zelf de freeride mogelijkheden ervaren. Onder begeleiding van twee reddingswerkers van de pistedienst en een gids gingen we de back country in. Vooraf gezien had ik er nog een hard hoofd in. Door harde wind en het uitblijven van sneeuwval in de tijd voor onze komst, achtte ik de kans klein dat we nog poeder zouden vinden. Maar nee, Pelle bleek toch echt gelijk te hebben. Onze afdaling begon met wat korstige sneeuw, maar zodra we de boomgrens bereikte veranderde het witte tapijt in prima zachte poeder. Niet mega vers, maar zeker niet slecht. Oordeel zelf:
Na deze fantastische skidag in Røldal was het tijd voor onze laatste stop: Bergen. Deze stad heeft namelijk naast het grote internationale vliegveld nog een stuk meer te bieden. Lekkere Noorse vis, de gezellige sfeer en een prachtige omgeving maken Bergen tot een perfect eindpunt voor een fantastische trip door de Noorse Fjorden.
Inmiddels is het alweer ruim een week geleden dat ik terugkeerde van mijn Noors avontuur. Zonder de boel te romantiseren kan ik meegeven dat ik nog dagelijks aan de vele mooie momenten terugdenk. Noorwegen heeft iets magisch en de schoonheid van de Fjorden valt gewoonweg niet te beschrijven in woorden. In de afgelopen jaren heb ik velen plekken op aarde gezien, zowel vanuit de lucht als gewoon met beide benen op aarde. Noorwegen heeft in een paar dagen al een heel bijzonder plekje in mijn herinneringen weten te veroveren. Van mezelf weet ik dat ik hier hoe dan ook terug ga komen. Ik hoop dat ik met dit stukje nog meer ogen open en dat we volgend jaar in de reacties velen met vreugde doordrenkte reacties terug kunnen vinden van bezoekers die het Noorse avontuur zijn aangegaan. To be continued.
32 reacties
Reacties zijn gesloten.