Donderdag, het ultieme alpengevoel

Gisteren, donderdag 7 april, was een dag voor in de boeken!
Na een flink ontbijt en alles te hebben opgeladen en ingepakt (telefoons, camera’s, lenzen, actioncams en hippocket wifi) kunnen we niet wachten om de sneeuw weer onder onze voeten te voelen. De dag begint bewolkt en mistig.
We beginnen met een doorsteek richting de Masse 1. Helaas bliept er niks bij Bastiaan en blijkt zijn skipas in een andere jas te zitten (je kent het gevoel waarschijnlijk wel). Gelukkig zorgt vriendelijk personeel van Le Doron ervoor dat hij gratis mee kan met de lift en we onderaan Masse 1 afspreken. Deze gelegenheid zorgt er daarentegen wel voor dat Steven, Dave en Annemiek tijd hebben om mooie beelden te schieten. Dave heeft een lens bij zich van 120 cm, dus profief foto’s gegarandeerd (zie hieronder). Leuke bijkomstigheid is trouwens dat we door de wolken heen pieken als we in de gondel zitten, wat een schitterend gezicht!

Ondertussen zijn we weer herenigd en besluiten we Le Doron en Mont de la Chambre te pakken om uit te komen op de Col de la Chambre, richting Cime Caron. Weer zo’n adembenemend deel van het gebied. Je kijkt uit op de wolken die in het dal hangen en je kunt vanaf hier zelfs Italiaanse toppen zien. Steven wil heel graag La Tyrolienne pakken, hangend in een tuigje leg je 1300 meter af in 1 minuut en 45 seconde, zo’n 250 meter boven de grond! We scheiden onze wegen, Bastiaan en Steven gaan richting de kabelbaan en Dave en Annemiek zetten koers richting de andere kant om te filmen. Jammer genoeg hebben meerdere mensen bedacht deze vlucht te ondernemen op zo’n schitterende dag, minstens 1,5 uur wachttijd! We kunnen deze prachtige dag beter benutten, dus gaan we door. La Portette en Thorens brengen ons bovenaan Glacier de Thorens. Hier zijn gelukkig we net ontkomen aan een berg sneeuw op ons hoofd!

Vanaf hier pakken we een van de mooiste afdalingen van de week, Lory.

Glacier du Bouchet is een schitterend mooie kom, waar we de piste afduiken om net dat beetje extra zachte sneeuw te benutten. In ons enthousiasme vergeten we de tijd en halen we op het nippertje Plein Sud waarna we precies net de 3 Vallees lift missen! Even denken hoe we nu nog thuis kunnen komen… Toch maar naar beneden afdalen en kijken hoever we komen. Een blauwe piste waarbij Dave en Annemiek de skistokken van Bastiaan en Steven overnemen om bij te prikken. Het is ondertussen 17.35 uur en wonder boven wonder gaat daar helemaal aan het eind van het pad de Doron nog naar boven. Joepie, komen we toch nog thuis! Dit is extra fijn, omdat we om 18.45 uur bij het Office du Tourism moeten zijn voor ons diner in de Mongoolse Yurt. We worden in stijl opgehaald met een snowmobile! (zie filmpje)

Zeer verrast stappen we een tent binnen die zo uit Mongolië over is genomen. Aangekleed met houtkachel, versierde tafels en krukjes en banken met felgekleurde kussens. De zeer vriendelijke gastheer geeft ons fotoalbums waardoor we een beeld krijgen van het leven in Mongolië. Er komen plankjes met charcuterie en mandjes met brood die we kunnen dopen in een pannetje met heerlijke kaas. We sluiten het diner af met een ‘pain perdu’ waarna we weer in volle vaart met de snowmobile worden teruggebracht naar het dorp. Al met al echt een super dag dus!

Cheers,

B, D, A & S.