Sinds april 2012 komen mijn vrouw, ik zelf en onze hond ieder jaar voor 2 tot 3 keer in Gerlos, afgelopen Juni was het de 7e keer. We wandelden tot dusver in het Schwarzachtal, Wimmertal, Lackenalm, Wildgerlostal, Krummbachtal, Kellnerwald of het Zamser Grund richting de Pfischerjoch bij de Schleegeisspecher of we bezochten een van de vele Klammen in de omgeving. Maar deze keer wilde ik het toch eens anders doen, door het Wildgerlostal naar de Zittauer Hütte op 2.328 m. 

hohetauern

Woensdag 25 juni is het zover, om 9:00u zijn we als een van de eerste op de parkeerplaats bij Finkau op 1420 meter waar je wordt begroet door een Nederlands sprekende man waarbij je een parkeerkaartje moet kopen. Als je aan de wandeling begint kun je twee kanten op: rechtdoor via een brede grindweg met 6 haarspeldbochten of rechtsaf via een smalle steile weg langs de Leitenkammerklamm. Wij kiezen voor de laatste optie. Na ongeveer 30 minuten wandelen en 165 meter hoger komen we aan bij de Trisslalm op 1584 meter. Hierna vervolgen we onze wandeling over een licht stijgende grindweg langs de Wilde Gerlos, een bergbeek die onder meer gevoed wordt door de waterval aan het einde van het dal. Het water was overigens niet helder blauw zoals we normaal gewend waren, maar dit maal was het licht bruin/grijs, teken dat er veel bodemmateriaal in het water aanwezig was.

gems

Tijdens onze wandeling door het Wildgerlostal komen we diverse kudde’s met koeien tegen die onze hond wel erg interessant vinden. De koeien volgen ons tot aan het volgende wildrooster. Het Nationaal Park Hohe Tauern staat altijd garant voor een wildlife ervaring. Wij spotten al snel een gems op grote afstand in een sneeuwveld. En natuurlijk horen we het harde fluiten van de door onze hond gealarmeerde Murmeltiere (bergmarmotten).

marmot

Aan het einde van het dal komen we bij een materiaallift (1880 meter) die richting de Zittauer Hütte gaat. Na dit punt houdt de grindweg al snel op en worden het keien en dergelijke. Uiteindelijk gaan we 400 meter steil omhoog langs de waterval deels via goed gezekerde trappenpassages. Wij passeren ook diverse sneeuwvelden. Na het overwinnen van de steile passages (markering rood) na de waterval kom je bij een uitzichtpunt dat een mooi uitzicht biedt op het stuk dat je al gelopen hebt vanaf Finkau. Je ziet Königsleiten prachtig liggen en ook de gletsjer Wildgerloskees.

bergbeek

Voor de steile passage is onze hond een en al enthousiasme, Erna is de fut er helemaal uit! Terwijl wij van de omgeving genieten, ligt onze “berggeit” te slapen in het gras met de wind door vacht. We besluiten de hond de rust te gunnen en zelf zijn we ook wel moe van de klim. Ineens verandert het weer: een harde koude wind steekt op, er zijn donkere luchten en eerste regendruppels. Er is voor de namiddag ook regen en onweer voorspeld. We besluiten het laatste stuk naar de Zittauer Hütte niet af te leggen en terug te keren naar het dal. Met onweer wandelen in de bergen zonder schuilplaats vinden wij geen goed idee. Ook is onze hond bang van onweer.

hondje

We trekken onze jassen aan en doen de regenhoezen om de rugtassen en gaan weer dalwaarts. Terugkerend over dezelfde route komen we achter dat steil stijgen toch makkelijker is dan steil dalen zowel voor ons zelf als voor onze hond. Op de terugweg worden we nog enkele keren fluitend begroet door de Murmeltiere waar onze hond direct achteraan wil rennen, maar wat van ons niet mag natuurlijk. Na ongeveer 2,5 uur (half uur korter dan de heenweg) komen we weer bij Finkau aan waar we ons zelf trakteren op een Brettljause. De volgende keer als we in Gerlos zijn en het weer laat het toe, gaan we een tweede poging wagen om de Zittauer Hütte te bereiken.

Groeten van Marcel van der Linden


Reviewer

Reviews zijn de smaakmakers van Wintersportweerman.nl. Iedereen kan zomer en winter een review in sturen van zijn of haar bestemming. Reviews worden altijd - soms licht bewerkt - geplaatst. Stuur ze in met een e-mail naar info@.

5 reacties

Gesloten voor reacties.