2 juli 2022 Stubai Ultra Trail: wish me luck!

Vandaag is de dag. Uit het menu van de Stubai Ultra Trail heb ik K32 gekozen, de wedstrijd over 32 kilometer die start in Neustift en die ….. echt waar …. eindigt boven op de Stubai Gletsjer op 3150 meter hoogte. En dat terwijl ik eigenlijk aan het taperen ben. Wat is dat nu weer?

Taperen betekent dat je in de weken voorafgaand aan een wedstrijd je trainingsintensiteit terugschroeft. Op die manier verschijn je goed uitgerust en scherp aan de start. Dit keer kan ik dat niet echt zeggen want afgelopen weekend nog liep ik een trail running wedstrijd van 57 km. Maar het vele trainen in het voorseizoen werpt zijn vruchten af: ik heb al weer drie keer gelopen deze week. Nu maar hopen dat mijn lichaam vandaag meewerkt. Want uiteindelijk blijft de vorm van de dag grotendeels bepalend voor hoe de wedstrijd gaat.

Verplichte uitrusting
Gisteren netjes mijn spulletjes klaargelegd voor de wedstrijd, inclusief een aantal verplichte items. De kans dat er iets gebeurt op alpine terrein terrein is namelijk groter dan op een rondje asfalt. In het geval van een ongeluk ben je op jezelf aangewezen. Zeker bij langere trails kan het zijn dat je grotere stukken moederziel alleen loopt. Als je je blesseert kunnen hulpdiensten ook niet makkelijk ter plekke zijn dus is het belangrijk om warm te kunnen blijven.

De verplichte uitrusting bestaat dan ook uit twee categorieën:

• Een goede EHBO-set met een aantal basisitems om jezelf te redden in noodsituaties.
• Spullen om je warm en droog te houden, zoals een regenjas en een reddingsdeken (een dun aluminium zeil). En, afhankelijk van de lengte van de wedstrijd, de weersvoorspelling en het terrein, moet je ook ook een lange broek, muts, handschoenen en een extra kledinglaag meenemen.

En dat moet allemaal een plekje krijgen in een – toch al klein – trailrunvest, naast voldoende water, powerbars en energygels.

Het terrein en hoogteprofiel
Voorafgaand aan de wedstrijd stel ik me zo goed mogelijk voor hoe het terrein en het hoogteprofiel eruit zien. Ook video’s op youtube helpen daarbij, zoals de promotievideo van de Stubai Ultra Trail. Die informatie bij elkaar, geeft me een gevoel hoe ik mijn energie tijdens de race het beste kan verdelen. Het algemene advies is:

• hoe langer de run, hoe rustiger je moet beginnen.
• hoe langer de run, hoe lager je hartslag moet blijven.

Tegelijkertijd: het competitieve element speelt voor mij ook een rol. Bij de finish wil ik het gevoel hebben dat ik alles heb gegeven. En als ik eenzelfde trail voor de tweede keer loop, verbeter ik gráág mijn eerdere tijd.

Het hoogteprofiel van de Stubaitrail is uitdagend. De wedstrijd gaat het eerste gedeelte geleidelijk omhoog maar daarna bloedsteil. Mijn plan is om de eerste 20km me te sparen, zodat ik bij de laatste klim snelwandelend en hoog in mijn hartslag kan zitten. Met als doel ‘leeggestreden’ te finishen. Maar tijdens de race zelf kan ik uiteindelijk pas écht ervaren hoe ik de race het beste kan lopen.

De voedingsposten
Drinken en eten is tijdens de race cruciaal. Een groot voordeel van wedstrijden als de Stubai Ultra Trail versus zelf onderweg zijn: er wordt voor je gezorgd. Op verschillende plekken op het parcours zijn er plekken ingericht waar je energie kunt opdoen. In het Duits noemen ze dat mooi ‘Labestations’. Bij zo’n verzorgingspost is er vocht aanwezig: water en Isostar. Maar ook fruit, zout, koekjes etc. Wat heel fijn is want dan hoef je zelf amper eten en drinken mee te sjouwen.

Het weer
Waar wintersportweerman.nl in de winter mijn dagelijkse kost is én ik vrij exact weet wanneer ik moet beginnen met het in de startblokken zetten van mijn poederski’s, ben ik er in de zomer minder mee bezig. Tenzij er een trailrunwedstrijd op de planning staat. Het weer bepaalt een belangrijk deel van de wedstrijd, naast mijn conditie en opbouw van de race. Hitte, regen, kou: het kan allemaal. Gelukkig heb ik de afgelopen jaren veel geluk gehad met prima temperaturen en regelmatig zon tijdens de race.

De voorspellingen voor zaterdag zijn gelukkig goed. Op dit moment staat er vrijdagnacht lichte regen voorspeld en wordt het zaterdag warm. Normaal loop ik liever in de koelte, maar met de finish op 3150 meter in het achterhoofd, vind ik het wel prima. Zeker omdat het boven op de gletsjer tot 10 graden koeler is dan in het dal. Al met al: heerlijk loopweer in de voorspelling!

De check-in
Het laatste belangrijke is de check-in op de avond voorafgaand aan de race. Je haalt dan je startnummer, wat in jargon je BIB heet. Vaak krijg je nog een goodie-bag, met wat leuke spulletjes van de sponsors van het event. Daarnaast is er een briefing waar de organisatie met alle deelnemers de belangrijke zaken nog een keer benoemt. Zoals:

• de kleur pijlen die je voor jouw wedstrijd moet volgen;
• de laatste weersverwachting;
• moeilijke of gewijzigde passages op het parcours;
• de nummers die je in geval van nood moet bellen.

Wat sowieso goed geregeld is bij deze wedstrijd in het Stubaital, is dat ze het algemene deel van de racebriefing op video hebben opgenomen, zodat je deze thuis in rust kunt bekijken. Zo’n 15 minuten voor de wedstrijd start krijg je dan alleen nog een update over de laatste wijzigingen in het parcours of andere belangrijke zaken die niet vooraf bekend waren.

Afsluitend: wish me luck!